dinsdag, 18 nov.'08

Uit het boek Job
30, 22

Heer,
U tilt me op en laat me rijden op de wind, uw woedende storm schudt mij heen en weer.

7 opmerkingen:

Anoniem zei

Inderdaad, dat voel ik ook, dat de storm mij heen en weer schudt en dat is niet altijd even prettig, maar dat hoort er bij en we worden inderdaad in de hoogte getild.

Anoniem zei

Toen deze blog verscheen werd verteld dat er heel veel vraag naar was, men wilde graag uitwisseling. Dat gebeurt ook wel, maar gezien de opmerking over de vele vraag hiernaar vind ik het toch tegenvallen. Misschien ben ik te kritisch, dat kan. En het gaat niet om de inhoud van de reacties, daar mankeert niets aan, maar er reageren zeer weinig mensen. Als er zoveel vraag naar was, had ik meer reactie verwacht. Maar nogmaals, de inhoud van de reacties die er wel komen is goed. Ik ben eigenlijk bijzonder benieuwd naar wat Kris hier op te zeggen heeft, maar ook van de anderen die WEL regelmatig reageren wil ik wel eens horen wat die ervan denken.

Anoniem zei

Ja het is ontmoedigend op te merken dat er weinig ingezonden wordt en er weinig of geen feed-back is.
En Job ?Het grote onderwerp van dit boek is:"Is ongeluk een kwestie van goddelijke straf?"
De beroemde uitspraak van Job;"Zouden wij het goede van God ontvangen en het kwade niet?"
Uiteindelijk kan men stellen dat het geloof van de rechtvaardige wel degelijk beloond wordt!"

Anoniem zei

In die stormwind die ons ook wel eens overkomt zoals Job, zou je gaan twijfelen of God je wil straffen om iets. Maar dan is het zaak om te blijven geloven in Zijn goedheid . Langzaanaan onderken je dan Zijn bedoeling. Hij wil je terug bij de kern brengen "bij je eerste liefde" zoals wij gisteren nog konden vernemen van de apostel Johannes in 'Apokalyps,2'.

Anoniem zei

Hallo...
dat men weinig reageert via deze blog is inderdaad een feit.
Nogthans was er duidelijk vraag naar vanuit verschillende mensen, geen honderderden, maar tijdens de loop der jaren toch wel tientallen.
Er zijn ook jongeren die via school (godsdienstles) zich voor een tijd intekenen voor het Dagelijks Bijbelcitaat, en ik had gehoopt dat zij (daar een blog toch een modern medium is) deze blog meer zouden bezoeken, wat dus niet is.
Het is niet altijd makkelijk voor jongeren om met elkaar over bijbel en geloof te praten. Daarom hoopte ik dat dit wel kon gebeuren via deze blog. Maar schijnbaar is ook hier de drempel te hoog, of is er zelfs helemaal geen nood aan. Ik weet het niet.

Is dit alles een reden om deze blog uit het leven te roepen?
Ik denk het niet. Als jullie daar anders over denken... laat maar weten.

Ik vind de - ofschoon het er weinig zijn - reacties over het algemeen zeer rijk, en dus blijf ik het zinvol vinden.
Het getal van degenen die reageren is op zich ook niet zo belangrijk... wel de inhoud, en die is volgens mij meer dan ok.

Misschien hebben mensen ook tijd nodig om de weg naar deze blog te vinden...

We zien wel.

Anoniem zei

Ik ben heel blij met deze blog.
Het is juist fijn dat er mensen zijn die reageren. Dat het niet veel zijn dat maakt niet uit./Zo is het ook overzichtelijk!./
Ik vind de reakties heel waardevol, en ze geven weleens dat extra steun wat je net nodig hebt.
En als je zelf ook wat kwijt wilt dan kan het.

Anoniem zei

Laat die blog rustig intact, ik heb niet met zoveel woorden gezegd dat die weg zou moeten. Op zich vind ik het initiatief voor deze blog prima. Het was meer zo dat ik mijn mening wilde ventileren en inventariseren wat anderen ervan dachten dan dat ik die blog wilde laten verdwijnen.