dinsdag, 3 febr.'09

Uit de profeet Jeremia
3, 22

Kom terug, afvallige kinderen, Ik zal jullie genezen van je ontrouw. Dan zullen jullie zeggen: "Hier zijn we, wij komen bij U terug, want U bent de Heer, onze God."

6 opmerkingen:

Anoniem zei

Over welke afvallige kinderen gaat het hier? Over de Israëlieten? Of moeten wij het ook in deze tijd op onszelf toepassen als we Hem een tijdlang niet willen dienen en de wereld belangrijker vinden?

Anoniem zei

Ik durf niet te beweren dat ik nooit 'afvallig' ben.Vaak ga ik helemaal op in de zorgen van wereldse dingen zodat mijn relatie met de Heer geheel op het achterplan verdwijnt. Ik voel me dan als afvallig, als een ontrouwe die rouwmoedig terug contakt zoekt bij God.
Beter is het een vast uur van gebed in te bouwen in mijn dagindeling, maar daar kom ik niet meer aan toe sinds mijn echtgenoot met pensioen is.C.

Anoniem zei

Voor ons nu zijn Afvallige kinderen zijn diegenen die doop en vormsel ontvangen hebben en nadien daar niets meer mee doen. bv. Niet meer naar de mis gaan, haast nooit bidden of danken, God verbannen in hun leven, ook al geloven ze nog in "iets". Want iemand die zich nooit bekeerd heeft kan men moeilijk afvallige noemen nietwaar ? Doch dit is nu even een harde noot, als je reeds enige kennis van de Bijbel en Blijde boodschap heb, dan kun je tevens als afvallige beschouwd worden.

In de tijd van de profeet zijn het diegenen die andere Goden najagen, en de enige God van Abraham, Jakob en Isaak opzij schuiven.
Die hebben we in onze tijd spijtig genoeg ook nog.

Maar de profeet roept ons terug. Hij doet net zoals Johannes de Doper.

Anoniem zei

Jeremia spreekt van 'afvallige' maar wel nog steeds 'kinderen'. Naar mijn persoonlijke mening: eens Gods kind, altijd Gods kind. Toch verlaten velen Gods beproefde paden, omdat het gras elders groener lijkt. Maar Hij trekt wel aan hun hart. Hij dwingt niet, maar trekt zeker. O.a. door deze site... of door onze aanwezigheid op andere sites. Als wij ons, zoals Jezus, tussen de mensen begeven, dan bewegen er dingen... Niet altijd leuk, maar dat maakt niks uit. Gods ZIJN in ons zijn prikkelt mensen. Hij trekt... o.a. door ons. (Wij krijgen wel heel wat verwijten over ons heen, maar alles went :), hè!)

Anoniem zei

Er wordt veel gebeden voor "afvallige" echtgenoeten, kinderen...in de hoop dat ze een keer zeggen:"Hier zijn we, wij komen bij U terug, want U bent de Heer, onze God."

Anoniem zei

Margriet en Maria volkomen eens met jullie. Eigenlijk moeten we hierbij denken aan parabel van de verloren zoon. Hij verlaat de Vader en Vader laat Hem gaan nietwaar, maar Hij (vader)blijft uitkijken naar de terugkomst van de afvallige.
Hoogst waarschijnlijk met veel verdriet in zijn hart laat Hij hem gaan(dat wordt niet altijd erbij gezegd, maar God is liefde en houdt zielsveel van zijn kinderen, het moet erbij bedacht worden, tevens zijn verdriet is immens groot, dat vergeten we altijd. Maar desondanks blijft hij in de afvallige geloven en is hem nabij, ook al wordt Hij verworpen)
En als de afvallige terugkeert, is het echt heel groot feest in de hemel. Met open armen wordt je ontvangen.