donderdag, 5 febr.'09

Uit de brief van Paulus aan de Hebreeën
12, 22-24

U staat voor de Sionsberg,
voor de stad van de levende God,
het hemelse Jeruzalem,
en voor duizenden engelen die in vreugde bijeen zijn,
voor de gemeenschap van eerstgeborenen,
die in de hemel ingeschreven zijn,
voor God, de rechter van allen,
en voor de geesten van de rechtvaardigen,
die tot volmaaktheid gekomen zijn,
voor de bemiddelaar van een nieuw verbond, Jezus,
en voor het gesprenkelde bloed
dat krachtiger spreekt dan dat van Abel.

6 opmerkingen:

Anoniem zei

We staan voor God,het doet me denken aan de oude spruken in de huiskamers van onze kinderjaren;"God ziet u,hier vloekt men niet"!!!
Wat mij helpt om me bewust voor Gods aanschijn te plaatsen is me in de geest in de open ruimte voor de icoon van de heilige Drievuldigheid te plaatsen( er is een plaastje vrij vôôr de Grote 3 )
In gezelschap---in gebed---in de Eucharistis----aan de kookpotten---bij het poetsen---,in de stoel bij de tandarts---bij het slapengaan---bij het zien van onrustwekkende drama's en beelden op tv,plaats ik heel de situatie's in de open ruimte,vôôr de Drieéene God.ml

Anoniem zei

Ik zou willen kunnen wat jij kan "ml".
Ik beleef alles zo intens (te emotioneel ?).
Ik zie, hoor en voel dingen zonder dat ze uitgesproken worden.
En draag die dingen van anderen in mij mee.
Dat doet zo'n pijn.
Ik zou willen dat ik dit alles kon geven aan God (?).
Maar dan voel ik mij weer schuldig omdat zijn Zoon al zoveel geleden heeft.
Mijn psychiater zegt dat ik niet het leed van anderen moet dragen.
Als (beginnend) christen denk ik dan . . . Christus was hier toch ook om het leed van ons allemaal te dragen.
Ik weet uiteraard wel dat ik Christus niet ben maar mijn hart slorpt de miserie van anderen op.
Ik kan zo weinig doen.
Ik help en steun uiteraard waar ik kan, maar ik vind dat niet genoeg.
Een moeilijk dilemma.

Anoniem zei

Dit heb ik ook. En toch de juiste weg is niet al de pijn van anderen meedragen anders worden we somber / het is ook niet goed voor ons omgeving, zie gisteren.../ of we worden verlamd en gaan zelf eronder door.
Ik ben bezig te "oefenen" al de pijn van anderen / en ook van mijzelf/ naar Christus te brengen aan Hem te geven.In mijn gebed steeds naar voren brengen wat mij bezig houdt.
Hij vraagt er zelf om: Kom allemaal naar mij, die vermoeid zijn, onder lasten gebukt gaan...
Hij kan namelijk wel iets mee doen, Hij kan iets veranderen, ik niet.

Anoniem zei

Anoniem ,ik citeer uit de Kruisweg:
Kom en volg Mij"
Over de schaduw van je lijden spring je pas dan heen,wanneer je het lijden van anderen ziet en hen troost,daar waar je zelf naar troost uitkijkt.(en dat doe jij)Op dat ogenblik zal je troost vinden bij God"!
Vele zoeken buitengewone kruisen.Zoek het niet te ver,aanvaard elke dag als jouw kruis.
Want je dagen maken je leven,en elke van hen is voor jou een kruis.
Als je dit kruis opneemt,zal je veel genaden verkrijgen en zal je geloof zich verdiepen"
ml

Anoniem zei

Maria je hebt begrepen wat God van ons verlangt. Het is niet voor niets dat hij alle pijn en leed gedragen heeft op het kruis. Het is om ons te verlossen. Nu je mag natuurlijk meevoelen maar je mag er niet onder gebukt lopen. Integendeel. Je moet als Kristen zo je kruis kunnen dragen dat je het naar anderen kunt overbrengen. Wat betekent het. Nou als je alles aan God en Jezus overdraagt wordt het leed veel minder zwaar en ondanks het leed kan je erom lachen. Dat is aanstekelijk naar niet christen toe. Of heb ik het mis ?
Het is niet voor niets dat Jezus de Blijde Boodschap bracht. Het is geen boodschap om er onderdoor te liggen. Dat je met anderen meevoelt is een genade. Dankzij dat kan je handelen en anderen hulp bieden. Dat je de pijn kunt voelen is meelijden maar je moet ook daardoor troost kunnen brengen.
Het kruis is dat je je inzet ondanks het feit dat je al dan geen tijd heb, ondanks het feit dat je zelf problemen hebt. Dankzij God kun je het dragen en tot goed einde brengen. Je mag (ik zou zelfs zeggen moet, je lijden over brengen , denk daan de woorden vraag en het zal je gegeven worden) het lijden aan God schenken. Welk kind gaat niet naar zijn vader of moeder vragen mama ik voel me niet goed. En Welk vader zou zijn kind in deze nood niet graag helpen ? God is de goede Vader. Ik leg wel nadruk op de. Want in onze wereld is niet elke vader een goede vader.
God vraag niet beter dat je je klein maakt en naar Hem toekomt met al je leed en problemen.
Hij is er om te helpen. Maar je moet het vragen.
Wat als je iets gevraagd heb en je het niet gekregen heb.
God doet niet altijd wat jij graag of goed vind. Zijn wegen zijn ondoorgrondelijk, maar je mag er zeker van zijn dat je nadien zult zeggen, gelukkig viel dat tegen want anders was het wel erger geweest. (vaak hoor je de mensen dat zeggen).
Vertrouw op God, Hij leidt je als een goede Herder langs dalen en bergen.
Ik weet niet of jullie het gisteren gelezen heb maar ik schreef een tekst komende van de H. Franciscus. Mooi om in het hart te bewaren.

Een goede vredevolle avond aan allen

Anoniem zei

Met dankbaarheid - om de mooie diepzinnige citaat van Paulus, en ook om de krachtgevende, duidelijke brieven van vandaag - sluit ik mijn dag.
Ik wens iedereen God's zegen en een goede nacht.