zondag, 15 maart '09

Uit het evangelie volgens Johannes
2, 23-25

Toen Jezus op Pesach in Jeruzalem was, kwamen veel mensen tot geloof in zijn naam, omdat ze de wondertekenen zagen die Hij deed. Maar Jezus had geen vertrouwen in hen, omdat Hij hen allemaal kende,en niemand hoefde Hem iets over de mens te vertellen, want Hij wist zelf wat er in een mens omgaat.

5 opmerkingen:

WillyD.J. zei

Hier maakt Jezus heel duidelijk dat hij niet gediend is met lippendienst, wie verder leest in Johannes merkt dat Jezus aan deze mensen een spiegel voorhoudt, dat hij vanuit eigen beleving vertrekt maar dat hij ook de band tussen hemzelf en God zijn Vader in de verf zet.
Opnieuw ook zet hij markeringspunten uit over de te volgen weg, een doopsel uit water en Geest staat aan de basis van een nieuw geloof.
Willy

15 maart 2009 om 16:13
Anoniem zei

Uit het boek Exodus
20, 1-17
Nadat God zijn volk heeft gered uit de slavernij, biedt Hij het de Wet aan. Gods jaloerse liefde voor Israël vraagt als wederdienst een absolute trouw.
Wie kan mij uitleggen "Gods 'jaloerse' liefde" ?
Met oprechte dank bij voorbaat.

15 maart 2009 om 17:53
Anoniem zei

Beste Anoniem,

naar mijn mening mag je het woord 'jaloers' hier echt wel letterlijk nemen.
Wanneer God ziet dat je een god buiten Hem (een afgod dus) aanbidt, meer bemint dan Hem, dan is Hij jaloers. En dit om de eenvoudige reden dat alleen Hij wilt bemind worden als de enige God.
Het is zo'n beetje als in een relatie man-vrouw. Wanneer één van de twee een ander meer bemint dat hem/haar, dan treedt er jaloersheid op. Begrijpelijk.
God is niet anders.

Zo versta ik dat.

Alle Goeds, kris

15 maart 2009 om 23:19
WillyD.J. zei

Ik heb hier twee bijbels openliggen, de Willibrordvertaling uit 1995 en een nieuwe Nederlandse (protestantse) vertaling.
De oude vertaling spreekt zo:"Ik ben voor mij die Mij haten, een jaloerse God die de schuld van de vaders wreekt op hun kinderen tot de derde en vierde generatie. Maar voor hen die Mij liefhebben en mijn geboden onderhouden ben ik een God die goedheid bewijst tot aan de duizendste generatie.
In de nieuwe (protestantse) vertaling is sprake van een God die geen andere godenbeelden naast zich duld, voor de schuld van de ouders laat hij de kinderen boeten en ook het derde en vierde geslacht, wanneer ze hem haten!!! Maar als ze Hem liefhebben en doen wat Hij hen gebied zal hij hen Zijn liefde bewijzen tot in het duizendste geslacht.
Er staat twee maal in grote lijnen het zelfde maar de toonzetting verschilt wel in die mate dat "het beeld" dat hier wordt opgeroepen van God positief dan wel negatief wordt ingekleurd.
De Willibrord vertaling nodigt uit tot een zelfinvulling van de aangereikte begrippen, de protestantse vertaling laat geen ruimte vrij in deze context, ze moet eenvoudigweg gehoorzaamd worden.
Ik wil in deze context toch wel een kleine persoonlijke noot zetten, namelijk dat als ons iets overkomt waar zich de vraag opdringt waarom gebeurt "mij" dit
Dat we ons in eerste instantie niet moeten afvragen of dit een schuldaflossing is van vorige generatie's, zoals vroeger al te gemakkelijk werd beweerd, maar wel dat hier door God een hand wordt aangereikt via onze medemens-en-
Willy

15 maart 2009 om 23:36
Anoniem zei

Dank u wel Kris en Willy D.J. om mij te helpen begrijpen.
Ik hou ervan als mensen iets moeilijks (voor mij) in alledaagse termen (willen) uitleggen.
Ik ondervind (jammer genoeg) dat velen zich specialisten noemen en toch zou weinig oprecht (willen) delen. Hiermee bedoel ik : echt moeite doen om op het niveau van de andere uit te leggen wat bedoeld wordt.
Ik vind dit nogal dom. "Delen" maakt toch iedereen "rijker", niet ?
Dus andermaal "dank u wel".

17 maart 2009 om 10:21

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)