Uit de brief van Paulus aan de Filippenzen
2, 5-11
Laat onder u de gezindheid heersen die Christus Jezus had. Hij die de gestalte van God had, hield zijn gelijkheid aan God niet vast, maar deed er afstand van. Hij nam de gestalte aan van een slaaf en werd gelijk aan een mens. En als mens verschenen, heeft Hij zich vernederd en werd gehoorzaam tot in de dood; de dood aan het kruis. Daarom heeft God Hem hoog verheven en Hem de naam geschonken die elke naam te boven gaat, opdat in de naam van Jezus elke knie zich zal buigen, in de hemel, op de aarde en onder de aarde, en elke tong zal belijden: ‘Jezus Christus is Heer,’ tot eer van God, de Vader.
12 opmerkingen:
Laten wij vandaag weer danken dat Jezus die vernederingen wilde ondergaan voor ons, zondige mensen die het aan alle kanten verbruid hadden nog dagelijks zondigen. Niemand is zo goed als Hij, die dit voor ons over had en zoveel genade schonk aan mensen die dat niet verdienden.
Laten we God danken;"Hier ben ik Heer om Uw wil te doen"
"Wie Mij ziet ,ziet de Vader"
God zich laat zien horen en aanraken in Zijn Zoon Jezus Christus,alles van Zijn geboorte tot Zijn kruisdood spreekt van de nederigheid van God.
Augustinus zei;"Als je mij vraagt wat het meest wezenlijke is in de leer van Jezus Christus zal ik je antwoorden :
1é nederigheid
2é nederigheid
3é nederigheid.
ml
Wie de zonde bemint en haar praktiseert leeft ver verwijderd van God.
Daar Jezus zich gezonden wist om hen weer op te tillen (te redden) moest Hij de weg van het kruis gaan. Zo diep zelfs dat God het toeliet dat Hij een korte tijd nederdaalde ter helle, zoals we in de geloofsbelijdenis bidden.
Jezus wilde zo dicht bij de zondaar staan, dat Hij de totale godverlatenheid (zoals de grootste zondaar dat ook moet kennen - bewust of onbewust) aan den lijve moest ondervinden.
Dat is liefde...
Het was geen romantiek, het was kruis en dood.
Maar juist in die uiterste vorm van zelfgave, heeft God Hem weer opgetild en doen verrijzen opdat wij (indien we zijn genade toelaten) zouden delen in die opstanding, in die vreugde.
Laten we ons werpen in de armen van de Opgestane Heer, om deel te kunnen hebben aan zijn verrijzenisvrede.
God is groot !
Of zoals de profeet Ezechiël zegt:
'Denken jullie dat Ik het toejuich als een slecht mens sterven moet? - spreekt God, de Heer. Nee, Ik wil dat hij tot inkeer komt en in leven blijft.'
Wat mij vandaag het meeste treft zijn de woorden: "Gehoorzaam tot in de dood". Ik heb vaak de beste voornemens om gelovig te leven, tot het bepaalde onaangename consequenties met zich meebrengt. Op die momenten betrap ik er mezelf op hoe snel ik dan een uitvlucht vind, een reden om het voor deze ene keer toch maar uit te stellen...
Heer, help me door te zetten en consequent te blijven, ook als 't moeilijk wordt.
Mij trof vooral;"Iedere knie moet zich buigen elke tong belijden dat Jezus is de Heer;tot lof van God de Vader!!!
We kunnen dit vers toepassen op onze stille tijd bij de Heer---een bidbankje ,een kwartiertje of een half uurtje per dag om te beginnen,tijd geven aan de Heer,er zijn,voor Hem alleen,om Hem te loven te danken te prijzen,maar vooral om te luisteren---zoals Jezus het ons voordeed---in de stilte,tijd aan Zijn Vader schenken;Dit zuivert ons hart ten diepste als we volharden!!!
ml
Wie zonder zonden is gooie de eerste steen. Ik geloof n.l.niet in mensen die het niet verdienden. God kent geen aanziens des persoons, Jezus is toch gekomen voor de zieke en niet voor de gezonde mens. Wanneer ik iemand anders slecht vind is eigenlijk hoogmoedig, want in feite zeggen wij: ík ben beter als de ander.
Nogmaals wie is zonder "zonde"
Jezus zegt dat vergeving de sleutel is tot de hemelpoort. Maar wie moeten wij vergeven?
Onszelf dat wij de ander als zondaar veroordelen?
Goede God,Gij kent geen aanzien van persoon en Gij sluit niemand van Uw liefde uit.
Gij spoort ons aan de wegen te betreden die recht naar U toeleiden.
Wij willen wel het goede,maar missen vaak de kracht om ons af te wenden van wat kwaad is.Breng ons tot inkeer,geef dat wij onszelf niet beter achten dan anderen en tegenover iedereen rechtvaardig zijn.
ml
Zijn er mensen die zondigen en geen genade verdienen?
Waar wij mensen,- met onze regels die de maatschappij vorm geven,- oordelen dat een ander fouten heeft begaan, gezondigd heeft oordelen over deze mens en hem een straf opleggen. Is dat des mensen.
Maar kunnen wij dan ook verlangen dat God ons volgt op onze weg en geen genade schenkt en als hij dan toch die genade schenkt kunnen wij dan oordelen dat deze mensen die genade niet verdienen?
Wij kunnen alleen maar trachtten om die genade van God die hij aan ieder van ons schenkt ook in ons hart tot bloei te laten komen.
Als wij deze weg bewandelen zijn wij nooit alleen, want Jezus zal ons vergezellen als een stille compagnon.
Willy
Als men hier denkt dat ik BEPAALDE mensen bedoel als ik het heb over het niet verdienen van genade, dan zitten jullie er ver naast. Ik bedoel, als Jezus was uitgegaan van de zondaren en hoe die leefden en nog leven, dan bedoel ik daar DE HELE WERELD MEE, inclusief MIJZELF. Ik vind het heel jammer dat hier gedacht wordt dat ik dit veroordelend naar bepaalde personen bedoel, dan heeft men het mis. Zelf verdien ik ook geen genade, want ik zondig iedere dag opnieuw. En daarmee krenk ik God, net zoals iedereen die zondigt dat steeds opnieuw weer doet. Genade is een geschenk en dat grote geschenk verdienen wij, zondige mensen, dus niet. Anders heette het geen genade. Misschien hebben Rooms-katholieken daar een andere visie op dan protestanten, dat zou kunnen, ik moet eerlijk bekennen dat ik dat niet weet. Ik sta open voor antwoord van iedereen die hierop wil reageren, maar ik hoop sowieso een reactie te krijgen van Kris.
Beste Isolde,
ik denk niet dat er iemand op deze blog is die denkt dat jij aan iemand bepaald zou denken wanneer je spreekt over het niet verdienen van Gods genade.
Ik persoonlijk denk zo: Allemaal vechten we met onze duistere kantjes. We zijn geroepen om te leven in het licht, maar we dragen ook donkerte in ons.
Het is goed dat we dat weten voor onszelf. En we mogen dat zelfs zien bij anderen. Maar daarom hoeven wij niet te oordelen. Dat is niet de weg waarvan Jezus vraagt hem te bewandelen.
Veeleer mogen wij Gods barmhartigheid in ons dragen, en uitdragen... God, die elke mens de moeite waard vindt om hem op te tillen uit zijn duisternis.
Daarvoor is Hijzelf mens geworden in de persoon van Jezus.
En wij mogen leven vanuit Jezus, met Hem, in Hem, door Hem, om Gods barmhartigheid uit te zingen in de wereld waarin we leven. Niet oordelend, maar door Gods vrede te schenken aan allen die Hij op ons levenspad brengt, en voor allen waarvoor wij bidden.
Laten we dankbaar zijn om die grote goedheid die God zo eigen is.
Beste isolde, het lag helemaal niet in mijn bedoeling om jou te viseren.
Als jij dat toch zo ervaren hebt vraag ik je om mij te vergeven, maar ik wil je toch wel (zeer welgemeend) een vraag stellen, waarom vind jij zelf dat je geen genade verdient?
Voor Katholieke Christenen is dit toch wel anders denk ik.
Let wel ik wil jou helemaal niet in het nauw drijven met deze vraag, voor mij is God samen met zijn zoon en de heilige geest een God van verzoenig, van vergeving, van liefde, en voor mij ligt het accent veel minder op een zondige levenswandel dan wel op een liefdevolle, mededogende levenswandel, en als ik lees of hoor dat mensen mijn woorden anders begrijpen dan dat ik ze bedoeld heb zal ik er ook alles aan doen om dit recht te trekken.
Ik wens je liefde en vrede toe op je pad.
Van harte
Willy
Een reactie posten